Hallo allemaal,
Vandaag is het dan zover. Het laatste verhaaltje wordt nu getypt. Op dit moment zijn we weer veilig aangekomen in het prachtige Oisterwijk (in de regen).
Om half 10 hadden we de wekker gezet en na de meeste spullen gepakt te hebben besloten om gebruik te maken van het heerlijke ontbijt. Om kwart over 11 werden onze tassen opgehaald door de piccolo. Na uitgecheckt te hebben zaten we om half 12 in de auto.
Om goed afscheid te nemen van het Frankrijk besloten we ook om vandaag weer de binnenwegen te pakken in plaats van de snelweg. Dit ging erg voorspoedig. Al hadden we wel de hele rit regen. Vanaf België hebben we de snelweg gepakt en bij Brussel stonden we in de file (45 minuten vertraging gehad). Gelukkig konden we vanaf daar wel weer lekker doorrijden, en voor we het wisten waren we alweer in Nederland en om 18:10 uur kwamen we aan bij mijn ouders waar een heerlijke avondmaaltijd stond te wachten. Echte Hollandse kost (Andijviestamppot met gehaktbal, wat Sabine graag wilde).
Groetjes Siemen & Sabine
Rond half 11 besloten we weer richting het centrum te gaan. Na de metro gepakt te hebben naar de Sacre Coeur, hebben we daar wat rond gekeken en zijn we vervolgens richting het Louvre gelopen. Onderweg kwamen we natuurlijk weer erg veel tegen. Denk hierbij aan de hoerenwijk met de bekende Moulin Rouge. Ook een brandweerkazerne, winkelcentrum met een koepel en de kermis op het 
plein bij het Louvre. In het park dat voor het Louvre ligt stonden stoelen. Hier besloten we dan ook eens lekker gebruik van te maken. Het zonnetje scheen heerlijk en de temperatuur was rond de 26 graden. Prima vertoeven dus bij een fontein. Na een uurtje moesten we toch echt weer aanlopen richting de Eiffeltoren, aangezien we hier om half 6 moesten zijn. 
Van te voren hadden we namelijk een ticket gekocht zodat we niet in de gigantisch lange rij hoefden te staan (aanrader). We waren zoals jullie vast van ons gewend zijn weer te vroeg aanwezig. Van Hans (van de B&B in Lison) hadden we een tip gekregen, namelijk bij de poot rechtsachter kun je ipv naar boven naar beneden in de Eiffeltoren. Hier zou een museum zitten waar de stoommachine te bezichtigen is. Echter na alle poten nagekeken te hebben konden we niks vinden. Ook iedereen die we het vroegen wist van niks. Na uiteindelijk een belangrijk iemand te pakken gekregen te hebben, bleek dat het museum niet meer bestaat. Closed for always zoals hij zei. Dit was dus erg jammer. 
Uiteindelijk mochten we dan omhoog. Lekker met de lift (anders wordt je natuurlijk moe… onzin natuurlijk, maar we hadden er al een hele tocht opzitten). Stiekem blijkt het erg hoog te zijn. We zijn tot de 2de verdieping gegaan, we konden nog een verdieping hoger, maar hier moesten we erg lang voor in de rij staan. Hier hebben we lekker even ontspannen en genoten van het prachtige uitzicht. Ook hebben we voor de liefhebber even een rondleiding gefilmd, dus bij interesse laat ik die wel zien (zit copyright op, dus wordt niet gedeeld). 
snelle hap om daarna richting het hotel te gaan. Met de metro is dit zo gepiept. (Sabine vindt me levensmoe omdat ik nu constant spel en zinsbouw fouten aan het maken ben, echt goed bezig zegt ze dan). We kwamen rond 20:30 uur aan in het hotel. Na een lekkere douche zijn we begonnen met het bijwerken van onze blog. Daar gaat onze gezellige avond weer omdat we jullie zo nodig op de hoogte willen stellen. Gelukkig zijn we er na morgen vanaf! Aangezien dit onze laatste nacht slapen is in een hotel. Voor morgen staat er weer een rit op het programma. Dit keer is de eindbestemming Oisterwijk (dit ligt in het buitenland, Nederland genaamd). We willen rond 12 uur vertrekken en we zien wel hoe laat we thuis komen. Sabine is in ieder geval wel erg blij om Barry weer te zien. 
Door alle drukte is het er even niet van gekomen de update over gisteren online te zetten. Gisteravond hebben we namelijk met de hele groep van de chambre d’hotes gezellig geborreld en toen was het alweer laat voordat we naar ons bedje gingen. 
museum). Met een zogenaamde audio-guide hebben we een rondleiding door het museum gekregen. Dit is een kastje dat informatie geeft over de stukken die te zien zijn. Het museum gaf uitgebreid informatie over de 1e en 2e wereldoorlog. Het leuke van de audio-guide was dat we nu achtergrond informatie in het Nederlands kregen. In het museum zelf zijn de informatieborden namelijk alleen in het frans en engels. Na het bezoek waren we moe en voldaan. Echt een erg indrukwekkend museum dat een goed beeld gaf over beide oorlogen! Dus besloten om niet meer naar het centrum te rijden en terug te keren naar de chambre d’hotes. Om een uurtje of half 4 waren we daar weer terug. Ik (Sabine) heb heerlijk in de tuin in het zonnetje genoten. Siemen heeft op bed een filmpje gekeken (saving private ryan) en nog een lekker dutje gedaan. Daarna hebben we buiten nog even een aperitief genomen met zijn allen (iedereen was inmiddels weer terug van een dagje weg) Om ongeveer half 8 konden we aanschuiven bij het eten. Onze gastvrouw Claire had weer lekker gekookt, vooral lekker Nederlands: biefstuk, boontjes, aardappelpartjes in schil en een witlofsalade. Heerlijk gegeten! Daarna nog een koffie/thee rondje gehad. Rond een uurtje of half 10 zijn we met zijn allen gezellig buiten gaan borrelen. Bijzonder was namelijk dat alle gasten vanochtend (donderdag 14/7) zijn vertrokken. De een ging richting Nederland en de andere ging naar het zuiden. Zo had iedereen zijn eigen planning. Het leuke was dat het onderling erg goed klikte met elkaar en ondanks dat wij echt de jonkies van het stel zijn werden we goed opgenomen door de rest. We hebben email uitgewisseld om foto’s uit te wisselen en het idee is ontstaan om een reünie met BBQ te organiseren. Kortom het was een erg geslaagde laatste avond! Iets na 00.00u zijn we naar ons bedje gegaan. En Siemen was nog tot half 2 bezig geweest met het verhaal van de vorige dag te typen. 
VVV kantoor geweest voor informatie in te winnen over de omgeving. In een klein plaatsje vlakbij was een museum over de oorlog. Dit hebben we bezocht. Het museum ging over de parachutisten. We hoopten toen we uit het museum kwam dat het beter weer zou zijn, maar het regende helaas nog steeds. Het museum was wel aardig om te zien, maar geen aanrader. 
In de Tweede Wereldoorlog werd dit punt bestreken door Duitse bunkers en kanonnen. De Duitsers hadden zes 155 mm kanonnen geïnstalleerd, om de landingsstranden te verdedigen. Op 6 juni 1944, bij de landing in Normandië, was Pointe du Hoc een doelwit van de geallieerden, om de bedreigde stranden vrij te krijgen van het dreigende geschut van de 155 mm scheepskanonnen. Deze moeilijke en zware missie werd toevertrouwd aan de US 2nd Ranger bataljon, onder leiding van luitenant-kolonel James Earl Rudder. 225 man zouden landen op het strand en moesten de kanonnen vernietigen. 
De Normandy American Cemetery and Memorial is een Amerikaanse militaire begraafplaats en monument ter nagedachtenis aan de overleden Amerikaanse soldaten ten tijde van de Slag om Normandië, Tweede Wereldoorlog. De begraafplaats ligt in het dorp Colleville-sur-Mer, Calvados, Frankrijk. Alhoewel de begraafplaats iets meer dan 35000 m² groter is dan de grootste Britse begraafplaats op het Europese vasteland, namelijk Tyne Cot Cemetery (Eerste Wereldoorlog), telt de begraafplaats iets meer dan 2500 lichamen minder. Op de begraafplaats liggen 9.386 Amerikaanse soldaten begraven waarvan één soldaat uit de Eerste Wereldoorlog. Er zijn 307 ongeïdentificeerde mensen begraven. De Normandy American Cemetery and Memorial wordt beheerd door de American Battle Monuments Commission. 
De batterij van Longues-sur-Mer was een verdedigingswerk nabij Longues-sur-Mer, aan de kust van Normandië, en was onderdeel van de door Duitsland gebouwde Atlantikwall tijdens de Tweede Wereldoorlog. De batterij werd gebouwd vanwege een dreigende geallieerde invasie. 
schakelden drie van de vier kanonnen uit. De batterij werd een dag later door de Britse 231e infanteriebrigade ingenomen. 
een uur of 23:30 vonden we het mooi geweest en zijn we naar onze kamer gegaan. Te moe om dit verhaal te typen, dus vandaar dat er een kleine vertraging in zit. 
In 709 was de kapel af en konden er 100 mensen in. In de loop van de tijd bouwden de monniken daar een klooster op en vergrootten de kapel tot een kerk. In de 9e eeuw en de eerste helft van de 10e eeuw was er maar alleen een klooster op het rotseiland. Het kon bereikt worden met een sloep of een schip. Dat was ook nodig voor de bevoorrading van het klooster. In 966 kwamen de Noormannen of beter, de Normandiër op het rotseiland. Ze bouwden onderaan en rondom het klooster op de rotshellingen, woonhuizen. De bekeerde Normandiërs woonden daar voortaan met hun gezin. De Benedictijnen mochten er blijven. De stenen waarvan de kerk en het klooster gebouwd werden, kwamen van de eilanden Jersey en Guernsey, die op 22 km van de rots liggen. De kloosterlingen en inwoners van Avranches kapten de stenen van de eilanden en brachten ze per schip tot aan de voet van de rots. Een groot radarwiel dat binnen de kloostermuur aan de westkant stond, werd rondgedraaid door 4 à 5 personen, om de bouwstenen langs de rotshelling naar boven te hijsen. Dit grote rad is nu nog altijd te zien in het klooster. 
Van 4 uur tot half 6 hebben we hier rond gekeken. Mooi om gezien te hebben! Daarna zijn we doorgereden naar Lison waar we de komende paar nachten zullen verblijven. We kwamen hier rond half 7 aan. Hier werden we door de gastvrouw Claire voorgesteld aan de andere gasten en hebben we een welkomstdrankje gekregen. Daarna hebben we nog een 
rondleiding gehad en de spullen op de kamer gelegd. Bij aankomst hier was het duidelijk wat frisser dan de afgelopen dagen. Bij het eten was het fijner om een vest aan te hebben. We hadden allebei ook nog een korte broek aan, ik (Sabine) had het eigenlijk best wel koud. Na het eten hebben we nog even bijgekletst met de anderen. Rond 22.00u zijn we richting slaapkamer gegaan.